ძნელია წერო იმაზე, რაც შენს ცხოვრებაში ოდესღაც ყველაზე უფრო ძვირფასი იყო, რაც სამუდამოდ გაქრა, მაგრამ მეხსიერებამ შეინახა როგორც საუნჯე ყველასგან დაფარული, საიდუმლოდ გადანახული. უდიადეს მძერწავს – […]
მე ვიყავი მეხუთე კლასში. გაგვიცდა ქართული ენის გაკვეთილი. ჩვენ დავიწყეთ გაზეთ საქართველოს კითხვა. ძალიან მოგვეწონა გიორგი ლეონიძეს ლექსი. ნინო ღვინიაშვილმა, ჩემმა კლასის ამხანაგმა მითხრა, შენ იცი, […]
ერთ-ერთ თავის წერილში ტიციან ტაბიძისადმი, რომელიც ამას წინედ დაიბეჭდა, ესენინი თავისს „კეთილ მეგობართა“ შორის მეც მიხსენიებს და მოსკოვიდან სალამს მიგზავნის. დიახ, მეც ვმეგობრობდი ესენინს, ტიციანთან, პაოლოსთან […]
პაოლო იაშვილი პაოლო იაშვილს პირველად პარიზში შევხვდი. 1913 წლის ზამთრის და 1914 წლის გაზაფხულის თვეები პარიზის არტისტული ბოჰემის და სტუდენტობის სამფლობელოში -ლათინურ უბანში გავატარე; პაოლო იაშვილიც […]
შავი ზღვის ქარმა ახვეტა დაბალი ღრუბლის ზვირთები. მოწმენდილ ზეცას ახედავ, თუ ნაპირს დააკვირდები, ყველგან სიჩუმე გამეფდა, შენელდა ტალღის ტაშები, და სანაპიროს სკამებთან მწკრივად მიდიან ბავშვები. […]
შ. რუსთაველის საიუბილეო კომიტეტის წევრს – ამხ. პ. იაშვილს 10/VI – საღამოს 8 საათზე, მთავრობის სასახლეში, სახკომსაბჭოს თავმჯდომარის ამხ. გ. მგალობლიშვილის კაბინეტში, დანიშნულია შოთა რუსთაველის რესპუბლიკური […]
