მოგონებების ფურცელი 1923 წელს ჩამოველ თბილისში. ძლიერ მინდოდა ჩემი მეგობრების ნახვა, რომელნიც ქუთაისიდან ჩვენს სატახტო ქალაქში გადასახლდნენ. მომენატრა თბილისი, რომელიც უკვე ორი წელიწადი არ მენახა. ჩვენ, […]
ნიკო ლორთქიფანიძე (მოგონება) არიან ადამიანები, რომელთა დავიწყება შეუძლებელია. ულმობელია ადამიანის მეხსიერება. იგი ხშირად მტანჯველია და მაწამებელი; ზოგჯერაც ჯალათივით უწყალო და სასტიკი. მაგრამ იგი სიამის მომგვრელიც […]
მინდა მოვიგონო ქუთაისის წარსული, განსაკუთრებით ის წლები, როცა იქ მწველი ლიტერატურული ბრძოლები მიმდინარეობდა. ეს ქალაქი, რომელსაც, მგონი, აღარც კი ვახსოვარ, ჩემს მეხსიერებაში ისევ ცოცხლობს იმ თავისებურებით, […]
I ეს შესანიშნავი ტრადიცია დიდი ხანია, რაც საქართველოში დამკვიდრდა. ირაკლი აბაშიძემ კი 1967 წელს განაცხადა, რომ „პოეზიის დღე“ რუსთაველიდან იწყებაო და გაზეთს „პოეზიის დღეს“, „პოეზიის დღე […]
ყველაზე დიდი ამაგი ჩემს აღზრდაში ბაბუას მიუძღვის. ის სასულიერო წოდების კაცი იყო და ჩვენი გვარი სოფელ ლაშიადან გადმოსახლებულა სოფელ ძუკნურში. ბაბუა გელათში ყოფილა მნათედ და იქ […]
მე ვიყავი მეხუთე კლასში. გაგვიცდა ქართული ენის გაკვეთილი. ჩვენ დავიწყეთ გაზეთ საქართველოს კითხვა. ძალიან მოგვეწონა გიორგი ლეონიძეს ლექსი. ნინო ღვინიაშვილმა, ჩემმა კლასის ამხანაგმა მითხრა, შენ იცი, […]
თოვლიანი ზამთარი ქუთაისის იშვიათი სტუმარია. ,,ეს ხომ ზამთარი არ არის”, ხშირად მსმენია ასეთი თქმა რუსებისაგან, რომელთა ოცნება ეალერსება ყინვებით ჩაჭედილ ტბებსა და მდინარეებს, მრისხანე ქარბუქით აქვითინებულ […]
