მოგონებების ფურცელი 1923 წელს ჩამოველ თბილისში. ძლიერ მინდოდა ჩემი მეგობრების ნახვა, რომელნიც ქუთაისიდან ჩვენს სატახტო ქალაქში გადასახლდნენ. მომენატრა თბილისი, რომელიც უკვე ორი წელიწადი არ მენახა. ჩვენ, […]
ნიკო ლორთქიფანიძე (მოგონება) არიან ადამიანები, რომელთა დავიწყება შეუძლებელია. ულმობელია ადამიანის მეხსიერება. იგი ხშირად მტანჯველია და მაწამებელი; ზოგჯერაც ჯალათივით უწყალო და სასტიკი. მაგრამ იგი სიამის მომგვრელიც […]
მინდა მოვიგონო ქუთაისის წარსული, განსაკუთრებით ის წლები, როცა იქ მწველი ლიტერატურული ბრძოლები მიმდინარეობდა. ეს ქალაქი, რომელსაც, მგონი, აღარც კი ვახსოვარ, ჩემს მეხსიერებაში ისევ ცოცხლობს იმ თავისებურებით, […]
ერთ დღეს მივიღე ორი დეპეშა – ორივე თბილისიდან. პირველი დეპეშა იყო გამოგზავნილი გიორგი ლეონიძის მიერ შემდეგი შინაარსის: „23 ნოემბერს, გიორგიბას, ქორწილს ვიხდი. ჩამოდი. გოგლ“. მეორე დეპეშას […]
I ეს შესანიშნავი ტრადიცია დიდი ხანია, რაც საქართველოში დამკვიდრდა. ირაკლი აბაშიძემ კი 1967 წელს განაცხადა, რომ „პოეზიის დღე“ რუსთაველიდან იწყებაო და გაზეთს „პოეზიის დღეს“, „პოეზიის დღე […]
ყველაზე დიდი ამაგი ჩემს აღზრდაში ბაბუას მიუძღვის. ის სასულიერო წოდების კაცი იყო და ჩვენი გვარი სოფელ ლაშიადან გადმოსახლებულა სოფელ ძუკნურში. ბაბუა გელათში ყოფილა მნათედ და იქ […]
