არის სიმღერა: შორეული და უნაზესი. ო, არ გადავცვლი მას ვებერის… როსინის ხმაზე. ის ძვირფასია ოცნებისთვის ვით ოაზისი. არ ვიცი, რატომ მიალერსებს ეს სილამაზე. ვისმენ მას […]
დრამა-მისტერია სცენიური ხელოვნება უფრო კონსერვატიულია. ის ძნელად სტოვებს გაქვავებულ ფორმებს, თუ პოეზია, გაგებული ვიწროდ, მახარობელია ყოველთვის ეპოქის ახალი სტილის. თეატრი უფრო მიმღებია დამკვიდრებუღი ტემპის, რიტმის. საქართველოშიაც […]
ო, ამ დროს ვერსალ, შემოდგომის დარდების ქნარად, შენი წარსული რად მაწვალებს და მაკრთობს მწველი. ახლოვდებიან და წვებიან ლანდები წყნარად და შორით ისმის გახურებულ დღის სუნთქვა ცხელი. […]
ლადო მესხიშვილის დრო იყო ბრწყინვალე ეპოპეია ქართული თეატრის ცხოვრებაში. ლადოსთვის არ იყო სავალდებულო, ყოფილიყო უდიდესი არტისტი თავის დროის, რომ იგი მაინც დარჩენილიყო როგორც ზღაპარი ქართული თეატრის. […]
ფირუზისფერი აბაჟურით ჩაქრა შანდალი, ცივი ბალიში თეთრ ლოცვებმა დამინოტიეს. თოვლიან იღბალს ანადგურებს ხელი ვანდალი. მაკრთობს სიკვდილი უცაბედად, როგორც გოტიეს. მე მივენდობი წუთისოფელს – სუსტი ნიბლია, მაგრამ […]
გადაგაშენა ზამთრის ობლობამ შენ უნაზესო, მორჩილო ღვთისა და ვერ გიშველა შენ ჩვენმა ძმობამ და ვერც ალერსმა სამშობლოს ცისამ დაცვივდა ფერფლად შენი სხეული, ღონე მიხდილი ბევრი წვალებით, […]
*** რა კარგი ხარ, ფაცუნები, რა კარგი და რა ნაზი, სათნოება სიყვარულში მზის ასული ნაქარგი, შენ თეთრ ლანდსა ვუამბორებ დღეს მეგრძნობა ნაკარგი, მომეწონა და მომხიბლა შენმა […]
ნეტავ მომცა ახლა ფრთები არწივის, რომ გავთელო მე უსაზღვრო მანძილი, ჩემი სული მოშაირე არ წივის , სამიჯნურო დროს არ იცის მან ძილი! ჰე, მიჯნურო, რა ღამეა […]
