მე იმერეთის დავშორდი ჭალებს, გამოვესალმე იმათ ბოდიშით, რომ კიდევ ერთხელ ენახა თვალებს მშვენიერება ძველი ოდიშის. დავტოვე ფოთის უსაზღვრო სევდა და მარტოობა დიდი გემების, როცა შუაღამეს […]
ქართული მწერლობისთვის (გრ. ჯაფარს) დავშორდი ქართლის გადამწვარ ველებს, და იმერეთის მხარეს უცნაურს. ოქროს წვიმები მიწას ასველებს, მეც უსმენ ოქროს წვიმების ხმაურს. დავტოვე ფოთის უსაზღვრო […]
თეთრი პეპლებით სავსე ქუჩები, და სიჩუმეში შრიალა რბილი. ვერავინ სიკვდილს ვერ გადურჩებით, ვერავის იხსნის მწარე სირბილი. ჩემ გულში ჩარჩა, როგორც სიზმარი, ის სიყვარული რომ მკლავდა […]
მამათქვენი ლექსების სარდალია, პოეტია, ოქროების მმართველი, და სინდისით ისეთი მართალია, როგორც ომში გაკვეთილი ქართველი. ძველებურად მუდამ გულგაშლილია, არი ძველი, ახალ კაცებს არა ჰგავს, მისი ღერბი – […]
ორი ვარია, ორი ქოჩორა, ერთი ნაცარა, მეორე ჭრელი ვიყიდე ერთხელ, ცოლმა მოჭორა, რომ იყვნენ ერთობ ძვირი და ხმელი. შავთვალა გოგოს, სოფლიდან მოსულს, აღარ ვევაჭრე – […]
