შენი თვალები ოკეანეა, შემოისრული წარბ-წამწამებით, ის სანეტარო ფიქრთ სავანეა – ჯოჯოხეთია თვისი წამებით! მაგრე ვარსკვლავნიც არ კრთიან ცაზე, – სასწაულია შენი თვალები, და მითხარ ჩემო: […]
როს ხანდახან მიპყრობს სევდა და შავ ფიქთა ზღვასა ვმონებ,- მაშინ, ჩემ ფიქრთ მოზიარევ, მეგობარო შენ გიგონებ. სიხარულის რითმებსა ვწნავ იმედებით მომავალზე, და აღვსილი ნეტარებით, ვოცნებობ ჩვენ […]
მარტოობამ მომცა აზრი საოცნებო, როგორც მთვარე, – მარტოობამ შემიყვარა. – მარტოობა შევიყვარე! მარტოობამ მომაჩვენა ტურფა სახე ცის ასულის, მარტოობით განვიცადე არსებობა ჩემი სულის. ჩემთვის მყუდრო მარტოობა […]
დამივიწყე, სხვა გხიბლავს დღეს შენ ქათინაურით, დღეს შენთვრები სულელო იმის ყალბი ხმაურით, ახ, არ იცი, რას ნიშნავს, მგონებ, შური მგოსნური, ახ, არ იცი, რა არის ტანჯვა […]
* * * აქ რა გვინდა ჩვენ მიჯნურთ, ხედავ, მისჩქებს სისხლის ღვარი და მოძმეთა სატანჯველი აღმართულა ფიცრის ჯვარი წამო, წამო, გავეცალოთ, ამ მიდამოს ჯოჯოხეთურს ვერ ავიტან […]
