მგოსნურ კალამს ამოვუწებ მელნით სავსე კალამს და მოგიძღვნით დანაგვიანს ძველს და ახალ სალამს… გაიყოფდეთ მეგობრულად ჩემს სიმდიდრე – ალამს, მე კი მეტყველ მდუნარებას ვუანდერძებ კალამს!.. […]
ეგ მასხრობა რომ არ ვიცი, განა დიდი ბრალია? – უკვდავ მგოსანს სათამაშოდ, ძმაო, მე არ მცალია. მეცინება: შეფარდება კატეტების კატეტებთან! ყველა ერთად გაწყვეტილა მილუკოვ და კადეტებთან!.. […]
სულის ლეგენდა! მზე მოდიოდა….. სხივს მოქონდა შვება დილისა, განცდა ღვთაების, სულის რწმენა სიყმაწვილისა. შვენოდა ყვავილს მკერდის რხევა მიცვარულისა და გულს უმანკოს ზეიმობა სიყვარულისა! II […]
როს მწუხრის ჟამს მიპყრობს სევდა და შავ ფიქრთა ზღვასა ვმონებ, – მაშინ – ჩემო მეგობარო, სასოებით შენ გიგონებ. გულს მეშვება სიამისგან, სული ხარობს, სული ლხინობს და […]
სადაც უნდა ვიმყოფოდე მთებში, ზღვაზე, თუნდა გზებში, – მე მსურს, მარად შენ გეტრფოდე, შენ გაქებდე ჩემს ლექსებში. შენთვის მინდა ჩემი ქნარი, შენთვის მსურს, რომ ძნობა ვიწყო, […]
1) სამამასახლისობა. 2) მაკედონელები. 3) საკუთარი სამეფო (ფარნაოზი 302). 4) რომაელები (მეტათ გაანათლეს). 5) ქრისტეს რჯულის მიღება (IV ფარნ მ. ნ). 6) სპარსეთი და ბიზანტია (ვახტანგ […]
მე მაქვს მიზანი და ვიბრძვი მისთვის, ბრძოლის ველს ვადენ სისხლის ნიაღვარს, ქართლოსიანთა კარგ მომავლისთვის – გმირი რაინდი ვცილდები საზღვარს. უნდა გავაპო აღელვებული ძლევის კვერხითა ზღვა […]
