ტიციან ტაბიძე – Page 27 – Blue Horns
January 1, 1910

მელიტონ ჩოგოვაძის ხსოვნას

ბნელი ღამეა, ვით ფიქრი შავი ზლაზვნით მიმოვლენ ცაზე ღრუბლები, მარტოდ-მარტო ვარ, არ მესვენება, ვგოდებ და მოვთქვამ, ცრემლებად ვსდნები. გადმოსწოლია სამყაროს ნისლი, ხევში ნაკადი მწარედ ქვითინებს: „სოფლით […]
January 1, 1910

მედეიას სიმღერა

შუა ღამეა. ძრწის ქარიშხალი, ზღვა ბობოქარი კვნესის, ღრიალებს, სჩანს – პასეიდონ განრისხებულა და ადამის ძეთ წარღვნას უქადებს. ზვირთი ზვირთს მისდევს, კლდეს ეხეთქება, ვერარას აკლებს, ზღვას უბრუნდება, […]
January 1, 1910

მგზავრის სიმღერა

(მიბაძვა გეტესი)   ცათ კაეშანი გამეფებულა, სძინავს სამყაროს, ნისლით დაბურულს, შავი ძაძები ჩაუცვამს მყინვარს, მაღლა ატყორცნილს, ცად აყუდებულს. ჩემი ქვითინი, მოთქმა, გოდება არავის ესმის, არ ეყურება, […]
January 1, 1910

ელეგია

ბნელი ღამეა. ცის კაბადონზედ არ მოსჩანს მთვარე, არც ვარსკვლავთ კრება; ქვეყნად აჩრდილნი აღტყინებულან, ცა, მოღრუბლული, ცრემლათ იღვრება. გადმოსწოლია სამყაროს ნისლი, ჩასძინებია ხევში ნაკადულს, გლოვობს ბულბული, ხმა […]
January 1, 1910

დედავ ბუნებავ!

ბედით ტანჯული, სოფლით დევნილი, ურწმუნო ფიქრთგან ბოროტ-ღელვილი, დედა-ბუნებავ! ჩემო ღვთაებავ! შენსკენ მოვილტვი, უსასოთ ქმნილი. ტანჯვა-ვაებას ვეღარ გავუძელ, სული მოითხოვს მშვიდ ნავთსაყუდარს, ვერ მივეთვისე ადამიანსა – სულ-მდაბალ […]
January 1, 1910

გასწი, დემონო!!

მუდამ მწუხარე, შვების არ მცნობი, რწმენის საფლავთან სული ვალალებს; ავი დემონი პირზე ღიმილით არყოფნის უფსკრულს მას მიაქანებს. ნუ დაისვენებ, გასწი, დემონო! ელვის სისწრაფით დაშორდი სოფელს, იქ […]
December 6, 1909

ყვავილი

გადამხმარს მდელოს, შემოდგომის პირს ჰყვავოდა უცხო ნაზი ყვავილი. ჩუმათ მოსთქვამდა გულ-ჩათხრობილი, ნამის მაგიერ პირს ბანდა რთვილი. ხედავდა, როგორ მისი მოძმენი ძილს ეძლეოდენ, სტოვებდენ სოფელს და ნაღვლიანი […]
January 1, 1909

მუზას

მუზას  დეე, იცინონ ბედნიერებმა, ედემათ აჩნდეთ ეს ბრმა სოფელი, მე კი არ ვითხოვ მხიარულებას, ჩემი სატრფოა შავი ნაღველი. ჟამს მას მძიმესა ცხოვრებაშია, როს კაეშანი გულს დაიბუდებს, […]
January 1, 1909

ებრაული მელოდია ????? ლოგო

ებრაული მელოდია (ბაირონით)   სული მჭვუნვარებს… მალე, მგოსანო! ხელში აიღე დავითის ქნარი, ჩამოჰკარ სიმებს და გამაგონე სამოთხისა ხმა ნაზი, ნარნარი; და ბედის წერას, თუ სამუდამოთ აღარ […]