ტიციან ტაბიძე – Page 26 – Blue Horns
March 12, 1910

ტიციან ტაბიძე და ლელი ჯაფარიძე მეგობრებთან ერთად

January 1, 1910

წყნარი ღამეა…

* * * წყნარი ღამეა, დუმილი სუფევს, ცის კაბადონზე ძლივს მოსჩანს მთვარე, გარს ახვევია ვარსკვლავთ ლაშქარი და გზას განაგრძობს მჭვუნვარ-მწუხარე. ანგელოზთ გუნდი ცაში მიმოფრენს, ძირს ჩამოისმის […]
January 1, 1910

ძრწოდე, ვალტასარ!

დათვლილი არი დღე შენ მეფობის, თავს დაგტრიალებს სიკვდილი შავი, ძრწოდე, ვალტასარ… ახლოა ჟამი, გახვალ სოფლისგან, გშთანგთქავს საფლავი. ოხ! უბედურო, მალე გოდებათ!. შენ შეგეცვლება ტკბილი სიმღერა, არა […]
January 1, 1910

ჩამოვკარ ჩონგურს…

* * * ჰოი, ჩანგურო, ნეტავი ოდეს ხმა მხიარული შენგნით მსმენოდეს!                                               ნ. ბარათაშვილი   ჩამოვკარ ჩანგურს… ათრთოლდა სიმი, სამგლოვიარო გაისმა ჰანგი. ოჰ, ტურფავ! სწორედ შენმა […]
January 1, 1910

ნუგეშათ დამრჩა ცრემლი მდუღარე!!!

I ტანჯვა-ვაებით, ცოდვით ნაშენი, ცვალებადია ცრუ ეს სოფელი; ერთხელ მეც მიდგა ჟამი შვებისა, გულს არ მიღრღნიდა შავი ნაღველი. მაგრამ უბოლო – სხვა რაა ქვეყნად? გაჰქრა, წავიდა, […]
January 1, 1910

ნიავი დაქრის…

* * * ნიავი დაქრის, ნაზი ზეფირი, დანამულს მდელოს თავზედ ევლება; ნაზი სუმბული, ეშხით დამთვრალი, მგოსანს ყურს უგდებს და იცრემლება. ცისა ტატნობზედ მთვარე კაშკაშებს, გარს ახვევია […]
January 1, 1910

მწუხარება

ჩავიდა მთვარე… ჩაჰყვნენ ვარსკვლავნი, ძაძა მოესხათ მთისა მწერვალებს. ბნელა გარშემო… სული მჭვუნვარებს, დასწყდა სიმები, ჩანგიც მდუმარებს. კიდითი კიდე, ვით რიდე გლოვის მეფობს დუმილი, გულის დამწველი; გარინდებულა […]
January 1, 1910

მუზას

რა მემღერება! დე, მან იმღეროს, ვისაც უღიმის ბედნიერება, მე-კი არ ვიცი, რა არის შვება, შავი ნაღველი გულს არ ეშვება. ცათ კაეშანი გამეფებულა, ძილი სწვევიათ მთისა მწვერვალებს, […]
January 1, 1910

მელოდია

მიყვარს მე ღამე, გულჩახვეული, როს ღრუბელთ გუნდი დაჩრდილავს მთვარეს, ოდეს ნიავი ჩუმად ქვითინებს, იდუმალობა მოიცავს არეს. როცა ბულბული, სევდითა კრული, მგლოვიარე ხმით დაკვნესის სუმბულს, ნაზი ზეფირი […]