ტიციან ტაბიძე – Page 25 – Blue Horns
January 1, 1911

სერენადა

გაზაფხულია, ხარობს ბუნება! ფრთას შლის სილაღე… ვიშ, აღტაცება!.. სულისა სარკევ! წამომყევ, წამო! იქ მზეა მეფეთ… ხარობს მიდამო!.. ზეცას ჩამოვხსნი სხივთა პირბადეს! გვირგვინს დაგიწნავ, ვნებით ამოვქსოვ. მე […]
January 1, 1911

სევდის სიმღერა

როს დაბინდდება და შავ-ბნელი მწუხრი ღამისა ცოდვილ ქვეყანას თავს ევლება, გულში იხუტებს, ნელი ნიავი სევდიანი ასული მთისა ეამბორება ცათ აზიდულ მთასა მწვერვალებს. ცის კაბადონზედ როს მჭუნვარე […]
January 1, 1911

სასაფლაოზე

ნაწყვეტი   აქ მოიტანეს, მოიტანეს ის განთიადზე, ცხოველი ცრემლი არ დაღვრილა მგოსნის საფლავზე, ის უცხო იყო ყველასათვის და ყველა მისთვის, ვის რა საქმე აქვს, რომ მღეროდა […]
January 1, 1911

ოცნების ფრთებზე

Отецъ, отецъ! нельзя ли Мიръ зажечь мечтами? `Царь Гоголь~. Л. Андреевъ   ვიშვი, გარდვიქმენ, ვეძებ უხილავს, ლტოლვას არა აქვს საზღვარი, კიდე; მოვხიე სულსა სევდის გაროზი, მოვხიე […]
January 1, 1911

მედეა

სონეტი ი. გრიშაშვილს   ნუ მომაგონებთ შვების გაზაფხულს, ჩემთვის დაღუპულს, ჩემთვის დამარხულს!.. ვინ განმიახლებს დამჭკნარ გვირგვინებს? ვინ დამიბრუნებს იმ ნეტარ დღეებს!.. უცხო მხარეში სული ღონდება: ჩემი […]
January 1, 1911

მგზავრის სიმღერა

სონეტი ცოდვის სავანეს დავშორდი სოფელს, სული მშვიდობას უდაბნოთ ეძეს, მაგრამ თანმსრბოლსა კაეშან-ნაღველს, ვაგლახ! რომ სული ვერც აქ იშორებს.. ვით სალამანდრა სიყვარულის ცეცხლში ვიწვები, მაგრამ ოხ! კიდევ […]
January 1, 1911

მადონნას სიმღერა

ჩემსკენ მცხოვრებო… ენდე ვარსკვლავებს, აქ არ იციან, რაა ნაღველი, სულს ასხივოსნებს, სულს აცისკროვნებს უკვდავებისა სახე წითელი. ფრთას შლის სილაღე… შორს სივაგლახე, საფლავს დამარხეთ ნაღველის სახე, ზეცად […]
January 1, 1911

გოდება

ვწყევლი სიცოცხლეს, ოცნებაცა მძულს, მიველტვი კუბოს… ვსწვავ ჩემს გაზაფხულს… ვის ძალუძს მითხრას – რაა ნუგეში? მარქვით, რამ ჩაკლას გველი უბეში? რა შეაკავებს მომსკდარ ჯოჯოხეთს? რა დააწყნარებს […]
January 1, 1911

ადონაის

სონეტი ნუ განმიკითხავ მე, უფალო, ცოდვილს, უბედურს. რომ ვმსახურებდი სულს მაშფოთარს, მას ვუგდებდი ყურს… ბევრი ვიტანჯე, არ ვიცოდი – რაა ნუგეში; დიდხანს ვატარე ღვთის სახითა გველი […]