მთვარეული ქალაქის ბაღის ჭლექიანი ხეები ინაზებიან მთვარის ნათელში. ხან და ხან ავათმყოფური თამაშით მთვარის შუქს ტოტით დაუფარავენ გიჟს, ნარვალში რო კოლოფებს აგროვებს. ნახავს კოლოფს, გადაშლის და […]
ორი ზურმუხტოვანი მთის შუა მდინარის პირას ხავსიანი ნანგრევი როა, იგი მოჩვენებათა სასახლეა. როცა შეღამდება და მთები დაიძინებენ, მაშინ შეთრთოლდება ნანგრევი; ნელინელ აიმართება მარმარილოს თაღები; გადამხმარი ბუჩქნარი […]
იყო და არა იყო რა, ჩემს დედოფალზე უკეთესი ვინ იქნებოდა. მყინვარის წვერზე ბროლის კოშკი როა, იქ სცხოვრობდა დედოფალი, რომელიც ჯერ არავის ენახა. მარტო მის თვალთა ლურჯი […]
ეთერი თქმულება მომქმედი პირები: ეთერი დედინაცვალი აბესალო მეფე – აბესალომის ძმა მარიამი – აბესალომის და მურმანი – ვეზირი პირველი და მეორე და } მურმანის დები […]
ბატონებო! როდესაც ილიასა და აკაკის უპირისპირებენ ერთმანეთს, მათ ჩვეულებრივათ ასეთ განმარტებას აძლევენ. ილიამ იცის და ქმნისო და აკაკი ქმნის და თავის შემოქმედებას მერე ეცნობაო. უფრო მარტივათ […]
ჩვენ ახალგაზრდა მწერლებს ჩვეულებრივათ ორ ბანაკათ ყოფენ. ერთი ბანაკი სრულ უიმედობას შეუპყრია, ხოლო მეორე, აწმყოთი უკმაყოფილო, მომავალს ოქრო-მკედით ქარგავს. პირველნი მეტის მეტი ინდივიდუალისტები არიან, ყველაფერს საკუთარი […]
ორი სურათი I სიჩუმეა. არავითარი ხმა არ ისმის. სდუმს მთვარეც. იგი უღრუბლო, ვარსკვლავებით მოჭედილ ციდან თითქოს დაჰღიმის მიწას. მთვარე იღიმება, მე თვით ვუმზერ, იღიმება, მაგრამ მისი […]
ია–ს ლექსის გამო (იხილეთ ალმანახი „ია”) „გლახის ყოფნას არყოფნა სჯობს“. რამდენი დღე გადის, იმდენი ახალ-ახალი მწერალი იჩენს თავს ჩვენ დალოცვილ საქართველოში. მიუხედავათ ამისა, ჩვენი კრიტიკოსები გაიძახიან […]
