ოქროს სხივებს მოუქარგავს თბილი დილა მაისისა, ქალაქს ცეცხლი უკიდია, უკიდია ცეცხლი მზისა. მე კვლავ მე ვარ: კვლავ ჭაბუკი.. რაც რომ იყო, იგი ქრება ისევ მიყვარს როგორც […]
Михаилу Кинцурашвили, препадователью. Г. Шуша, Бак. губ. ბ. იასამანო! „ოქროს ვერძი“ რედაქციის მინდობილობით, მოგმართავთ თხოვნით, მიიღოთ მონაწილეობა აღნიშნულ ჟურნალში. პირველი ნომერი პირველ მაისს გამოვა და თუ […]
წითელ დღეს, სხივმა წითელმა გააპო მღვიმეს კედელი, კუბოდან ქრისტე წამოდგა, ქრისტე სიმართლის მჭედელი! და ყველას, ვისაც თვალთაგან სდიოდა ცრემლთა ღვარები, გოლგოთის სიომ გადასცა ქრისტესგან დანაბარები: – […]
ჩვენ სუყველას დავცილდებით, ველის ვარდებს მივაშურებთ, ჩვენ ამ ნადიმს რას დავეძებთ, სხვების ლხენას რას ვუყურებთ? ჩვენთვის ლხენა გაუმართავს ყვავილებით ნაქარგ მდელოს, მაშ წავიდეთ! ნუღარ უცდი, […]
ცრემლის ცხარე ნაკადული, გულში სევდა ჩაქარგული, უიმედო სიყვარული – არ მშორდება, სულ თან დამდევს… სულის ლტოლვა სწრაფად ქრება, ჩემი ვარდი ნორჩათ ჭკნება… ვაგლახ!.. რაღა მეშველება? ვინ […]
