Тифлис, ССР Грузии, აღმასკომის (ყოფ. სოლოლაკის) ქუჩა. სახელგამი. ვალერიან გაფრინდაშვილს. 18. XII. 31. ჩემო ძვირფასო ვალერიან! „შენი ხმა არა მსმენია, გასჭერ გამიშვი, ნინაო“. რად დამივიწყე. შენ […]
ჩემო ძვირფასო, დაუვიწყარო მეგობრებო და ძმებო ვალერიან, კოლაუ, გოგლა! ვწერ ღამის ოთხ საათზე, ლევანის ბინაში. ეს სახლია ქართველების და ქართული პოეზიის ბუდე. ყოველ საღამოს გაისმის ვაჟას […]
წიგნიდან „ლირიკული დღიური“ სოველი მიწის სიგრილე და ჩეროები რბილი, დილა, ბარისთვის მიგვრილი, მისდევს ბალახის ბილიკს. გედების დასტა მიაპობს ოქროს ზეთიან ჰაერს, და ეს შრიალი […]
(შესავალი) უნდა გავტეხო ახალი ახო ახალ სიტყვების დასაფანტავად, უნდა იმისი წამალი ვნახო, რამაც ხანდახან დამაზანტავა. ახალი ფერით, ნაღდი საღებით დავატრიალო სიტყვა ახალი, მომავალისთვის ხელშესახები და […]
როცა ცხენები ყინვის მკვესავი მოჰქროდენ თოვლზე მკერდებ შიშველი _ უეცრად შემხვდა ღამის მზესავით ნამდვილი კოტე მარჯანიშვილი. საყვედურისთვის არ იყო მოცლა, არც ვიგონებდით დამღალავ ჭორებს, და […]
ეს წვიმა მწარე, ეს თქეში, მეხი ვერ შემაჩერებს, ვერ დამდებს სალტეს, მივმართავ ისევ აჟღერილ ხეხილს, ჩემი ლექსები რომ გამოწალდეს. ვიტყვი: – მძიმეა თქეშის ტვირთები, ვიტყვი: […]
