როგორ გაძლებდა ჭკუადმყოფელი ამ თოვლის მტვერში; ჯერ არ მინახავს ჩემი სოფელი მე დეკემბერში. სიცივე როდი გაკარებია ჩემ ბავშურ სხეულს; რა ამბავია, რა ქარებია სოფელში წრეულს! […]
აივანის წინ, ჭიხვინებს რაში, გამოდის ვაჟი, და იმის მზერას კიდევ გონია, თუ ფანჯარაში მაღალ კოშკიდან პირიმზე ზვერავს; ვისრამიანის ზღაპრათ ელვარებს მას, რაც სანუკველ ანდერძათ დარჩა, რომ […]
I რიგში: პანტელეიმონ ჩხიკვაძე, გიორგი ლეონიძე, პაოლო იაშვილი, სანდრო შანშიაშვილი, დემნა შენგელაია II რიგში: მიხეილ ჯავახიშვილი, მალაქია ტოროშელიძე, მარიჯანი (მარიამ ტყემალაძე-ალექსიძე), ეთერ სვანიძე, მინადორა ტოროშელიძე, აბელ […]
(ფისო) ნესტან ლეონიძეს – მისი პატარა მეგობარისაგან ერთს ბავშვს ფისო ლეონიძე უყვარს, უყვარს ძალიან თუ ის არის ფისოს გვერდით სხვისთვის აღარ სცალია. იგი იცნობს ფისო-ნესტანს ათი […]
აი აქ არის, მეგობრებო, ის ასპარეზი, რაც ბედმა მისცა ამაღლებულ გონებას ჩარჩოდ, არც უკეთესი, ჩემო ძმებო, არც უარესი, არ გვიძებნია ახალგაზრდა სულისთვის სარჩო! შეხიზნული ვართ […]
როგორც ზეციდან მტრედების ჯოგი მინდორზე ჰფანტავს უნაზეს ჩეროს. როგორც ურმული გადადის ბოგირს და ოდნავ არხევს ნაძვების წვეროს. როგორც დასტოვებს ალაზნის ლოგინს და ცაში ისრად შესცურავს […]
მე ვარ მოსკოვში და დავიწყე პირველ დღესავე საქმე დამჭერი იოტამდე ჩემი აზრისა, ასე გადიან სამუშაოდ, როცა სთესავენ, ან თუ წერაქვმა ცხელი რკინის ზოდი დასრისა. ჩვიდმეტი […]
