კოლაუ ნადირაძე – Page 22 – Blue Horns
January 1, 1917

თეთრი ანგელოზი

თეთრი ანგელოზი მწუხარე თვალებით ქალაქს მოევლინა ციურ ბრწყინვალებით.   ციური ჰანგის ხმა ქუჩებში გაისმა და ქვები ლალისფრად შეღება დაისმა.   შორს გადაიკარგა თეთრი მოჩვენება, მხოლოთ ღვთაებრივი […]
January 1, 1917

დისონანსები

ხშირათ გიყურებთ გატაცებით და აღელვებით, მხიბლავთ და მათრობს თქვენი ტანის მალული ვნება, როგორც ორი ტბა დაჩრდილული მაღალ ალვებით – შავია ცივათ მაგ თვალების აელვარება.   კეკლუცი […]
January 1, 1917

სურამში პოეზიის საღამოზე

კოლაუ ნადირაძის წარწერა ფოტოზე: გადაღებულია სურამში პოეზიის საღამოზე 1917 წ. მარცხნიდან პირველი – პაოლო, მესამე – ლელი ჯაფარიძე, ბოლოში პირველი – კოლაუ ნადირაძე.  
January 1, 1917

კოლაუ ნადირაძე და გრიშა ქამარაშვილი

მუხიანი
January 1, 1917

შემოდგომა იმერეთის სოფელში

ჰა, დღემაც მოიკლო, წავიდნენ მერცხლები. ნაზი სექტემბერი გვეწვია ბაღებში. ცა დამაჭრებული მთვარით ივერცხლება, ხეხილის სურნელი დადგა ოთახებში.   ლეღვი და ყურძენი, შემწვარი სიმინდი, ყვითელი ატამი, ხავერდის […]
March 1, 1916

გილიოტინისთვის გამზადებულნი

ტიციან ტაბიძე, პაოლო იაშვილი, ვალერიან გაფრინდაშვილი, კოლაუ ნადირაძე
January 1, 1916

პატარა მონოლოგი

ო, მე დავრწმუნდი – საჭიროა მეტი ზრდილობა! (პლანეტა ჩვენი აღარც ისე დიდი განძია). ალბად სიბერით არის მისი ფერმიხდილობა… ღირებულება მისი მხოლოდ ბირჟამ ასწია!   მე შევეცდები, […]
January 1, 1916

თქვენ, ჩემო ძმებო, მეგობრებო ყველა ქვეყნისა

სერგო კლდიაშვილს   დაღალულ ქალაქს, მზით გათანგულს, ერევა თვლემა, ზემო სართულში გრამაფონის ღრიალი შეწყდა. ვიღაც მთელი დღე მას უკრავდა დაუღალავათ. და მე არ ვიცი, თუ ვინ […]
January 1, 1916

ვთქვათ ის ლოცვები

ნუღარ ენთები ცეცხლოვან ვნებით, იყავი ნაზი, როგორც ნორჩი და! შევხვდეთ საღამოს მშვიდი ოცნებით, ვუმზიროთ დაისს მორთულ ფარჩითა.   ძვირფასო ჩემო, მე დავიღალე, მე ეხლა სულ სხვა […]