კოლაუ ნადირაძე – Page 16 – Blue Horns
January 1, 1924

ფანტასტიური პაემანი

გააღებს კარებს მალაელი სოველი ხელით; – დღეს ჩემ ოცნებას ის მორჩილად ემსახურება – ჩემ ოთახს ბურავს სურნელება წარსული, ძველი, და ჩემი სული მირაჟებით დაიხურება.   დარბაისელი […]
January 1, 1923

შალვა კარმელს

გადაგაშენა ზამთრის ობლობამ შენ უნაზესო, მორჩილო ღვთისა და ვერ გიშველა შენ ჩვენმა ძმობამ და ვერც ალერსმა სამშობლოს ცისამ დაცვივდა ფერფლად შენი სხეული, ღონე მიხდილი ბევრი წვალებით, […]
December 6, 1922

უპატრონო ბავშვი

შენ ქუჩის დარაჯს მიყავხარ ღამით, ჩამოხეული და ფეხშიშველი. თუ აგათრიეს მძინარე სადმე, გნახეს ნარვალში მშიერი, სველი.   შენ გალურჯებულ, პატარა სხეულს ფარავს ტომარა ჩამოხეული. და მე […]
September 25, 1922

პატრიოტული მესსა

ვინ დაითვალოს იმედები ჩვენ რომ დავკარგეთ; ბევრი ვარსკვლავი ალბათ დაჰქრა ჩვენ ხეტიალში: და დატვირთული იძირება გემი ფოლადის. მივდივართ ისევ: დაიცვითა,ოქროს სამოსი: ძმებო, ანდერძი, ვგონებ, არ დარჩეს, […]
February 12, 1922

პაოლო იაშვილსა და კოლაუ ნადირაძეს

ძმაო პაოლო და კოლაუ! ამ წუთში თქვენს სახელს ხმამაღლა ვიმეორებ, არ მჯერა რომ მე შემეძლება თქვენთან ლაპარაკი, თქვენი სიყვარული, თქვენთან ერთად მზეში ყოფნა და ცხოვრება. როცა […]
January 1, 1922

თამარის ხიდი

ჩემი დაცული პატიოსნება, კეთილშობილი კაცის სახელი, – წარსულ დღებზე ჩუმი ოცნება, ცრემლმორეული თვალის გახელით.   დამემკვიდრება სასუფეველი, დავიმსახურებ, ასე მგონია… ნეტავ, რა მინდა, ან რას მოველი, […]
January 1, 1922

ლევან მიზანდარი, მიშა ჯაყელი, კოლაუ ნადირაძე თავის ძაღლით,

კოლაუ ნადირაძის წარწერა ფოტოზე: მარცხნიდან: ლევან მიზანდარი, მიშა ჯაყელი, კოლაუ ნადირაძე თავის ძაღლით, ინგლისური სეტერით „ემირ“. ქუთაისი, 1922.  
January 1, 1922

ჩემს ბავშვებს

 გადაგეკარგეთ, დაგტოვეთ ოხრად, ასე უიღბლოდ გამოჩეკილნო! თქვენს წინ მომინდა მუხლების მოხრა, სიყვარულის და ცრემლების შვილნო!   თქვენზე ფიქრები მაწევს ტვირთებად: იზრდებით ობლად და უალერსოდ. რამდენჯერ გული […]
January 1, 1922

ტოსტი ჩემ დაბადების დღეს

დღეს, მეგობრებო, დაბადების დღე არი ჩემი, არ ვიცი, რატომ ეს დღე წილათ თებერვალს ერგო; მე გელით ყველას, ღია არის ოთახის კარი: ამ ბედნიერ დღეს მე ერთგულათ […]