კოლაუ ნადირაძე – Page 15 – Blue Horns
January 1, 1925

თოვს

თოვს, ეს სიჩუმე და სისუფთავე მე ძველებურად აღარ მახარებს!.. მე ჩემ სიმღერას უკვე ვათავებ და ჩუმათ ვრაზავ გაღებულ კარებს.   ეს სისპეტაკე, ფიქრებს რომ აჰყვა, მე […]
January 1, 1925

ასპინძის ბრძოლა

1. მთების მწვერვალებს ეფინება მზე ფარჩეულად, მოისმის სროლა და კიჟინა მრისხანე ხმების. დღეს საქართველო სასიკვდილოდ გადარჩეულა! ვერ ითმენს ჯარი, და იწყება თარეში ხმლები. მაღლობთა რკალში მომწყვდეული […]
January 1, 1925

არსენა

უხილავ ხელმა წაშალა ვარსკვლავნი თანდათანობით; თინათინს ფარავს თავშალი, შინ მივა ნელი გალობით.   სდუმან ავლაბრის სახლები; გამკრთალდა მთვარეც გვიანი; მას არვინ არ ეახლება, ბრუნდება ნათელ მზიანი. […]
January 1, 1925

ტრიოლეტი პ. იაშვილს (ექსპრომტი)

საფრანგეთიდან მოიტანა მან ოცნებანი, სონეტის რკალი, ტრიოლეტი და ასონანსი და მისთვის იყო, რომ მიიღო ბევრი ქებანი. საფრანგეთიდან მოიტანა მან ოცნებანი. ბრბომ მას აკურთნა ჭუჭყიანი ცუდი ვნებანი […]
January 1, 1925

ჭადრები

დღეს შემოდგომის მახარებს ფერი, გახუნებული ზეცა და ველი. თვალებით მინდვრებს მოვეფერები, მინდა მათ ნაზად გადუსვა ხელი.   მე თქვენთან ყოფნა მათვინიერებს, ფართეხმიანო, დიდო ჭადრები! თქვენს ახლოს […]
May 1, 1924

კოლაუ ნადირაძე და ტიციან ტაბიძე

მწერალთა სასახლის ბაღი
January 1, 1924

სამუმ

სპილენძის შუადღე, გადამწვარი ლაჟვარდი ცისა. სილების ზურგი, გაწოლილი ავარვარებით. და ბნედიანი გაბრაზება და წარღვნა მზისა, გადმოხეთქილი ადუღებულ ოქროს ღვარებათ.   ნელი ბარბაცით ქარავანი გადაჭრის კიდეს, ბორგავს […]
January 1, 1924

რომანსი

მე შეველ ბაღში, ზამთარი იდგა, საღამო იყო მშვიდი და წყნარი. გახსოვს, ძვირფასო, ამ ბაღში ითქვა ჩვენთვის სიტყვები დაუვიწყარი?..   მაშინ ამ სიტყვებს და ტრფობის წამებს ახალგაზრდობა […]
January 1, 1924

Correspondans

ახლა, როდესაც ყვლაფერი ისე ცხადია, როგორც ეგ შენი მარტოობა სასაფლაოზე – (მე მახსოვს, მახსოვს ჩემს ხელებზე შენი ცრემლები და შევედრება გადარჩენის და სასწაულის!) – მე აღარ […]