მიგვაფრენს ცაში მოსასხამი დაუდეგარად.
გავშორდით მიწას და გავმაღლდით თითქოს დაბლები.
ძველი ქვეყნების სიყვარული გვაძევს ბეგარად,
სადაც არ გვღალავს ყრუდ ხრიალა დირიჟაბლები.
ცხელი ქალდეა: ბაბილონი და ნინევია.
ჩავდივართ ფრენით განათებულ ძველ ხორსაბადში.
ჩვენთვის მეჯლისი სასახლეში ნაღვინევია
და ჯვარნაწერნი გადავდივართ ღამის ნაბადში.
ვნებიანობას არ დაგვაკლებს ასტარტა მარადს.
დღეს მე ვიქნები დედოფალთან მეფისნაირად.
ვხედავ ქალაქებს: ამდგარ ტიროსს, სიდონთან არადს,
ყვითელ ეგვიპტეს, – განცხადებულს მემფის – ქაირად.
აღმოსავლეთი! სურნელება. მთვარე. ხალები.
მწველია კოცნა და გაფრენა უფრო შმაგური…
მიჰქრის ხასასთან მოჰაშიშე ნორჩი ხალიფი
და ტრიალია ცივ ჰაერში აშფაშაგური!