დროშები – Blue Horns

ავტორი : შალვა კარმელი

თარიღი : 1918

ადგილი :

საცავი :

გამოცემა :

პოეზია, შემოქმედება

დროშები

სონეტი „ცირა და პიერო“-დან

 

იძვრის მხედრობა წითელ ალამზე,

ლამაზობს გეზად მთის გზა ირმული,

ატლასს ასხივებს ცის ცხრა თვალა მზე,

ოქროს ვარაყად შემოსირმული.

 

ვიშ, ეს დროშები!.. წინაპრებისგან

მეწამულ სისხლით ნაშაირები –

ისევ დროშობენ! წინა მტრებისგან

თუმცა სცხრილავენ ჯაზაირები.

 

დღეს რა მოელით? წითელ მერცხლებათ

ვერ იწინწკლებენ მზის ნაკვერცხებათ –

მტერთა წინაშე დაიხრებიან?..

 

თუ ამორძალნი ბრძოლის სტავრებზე

გაიმატჯვებენ გიჟ კენტავრებზე

და მათი ძვალნიც დაიხრებიან?!

 

ეს სულ ერთია! ამას განაგებს

ზესთამყოფელი და უხილავი:

სიკვდილს სიცოცხლე უამხანაგებს,

ძლევას – სიმარცხე გაუკილავი!

 

ტანგერგილ მეფეს პორფირიანსა

მუზასა ხმალზე შვენის აშურმა,

უნებს მახვილზე ორ პირიანსა

დააგოს გული მტერმა ნაშურმა!

 

მოფრინავს რაშით მხედართ-მთავარი

სპარაზმობელი მეფის ჯავარი,

გაუტეხია მისი იქ ნება!

 

მისდევს ლაშქარი წითელ დროშებით,

ძლევის კილოზე შეზარხოშებით –

გაიმარჯვებენ! სხვა რა იქნება?!