I ტანჯვა-ვაებით, ცოდვით ნაშენი, ცვალებადია ცრუ ეს სოფელი; ერთხელ მეც მიდგა ჟამი შვებისა, გულს არ მიღრღნიდა შავი ნაღველი. მაგრამ უბოლო – სხვა რაა ქვეყნად? გაჰქრა, წავიდა, […]
რა მემღერება! დე, მან იმღეროს, ვისაც უღიმის ბედნიერება, მე-კი არ ვიცი, რა არის შვება, შავი ნაღველი გულს არ ეშვება. ცათ კაეშანი გამეფებულა, ძილი სწვევიათ მთისა მწვერვალებს, […]
