შემოქმედება – Page 55 – Blue Horns
March 12, 1917

უეცარი ლექსი – პოლონეთს

ზღაპრული ხალხი! გრძნეული ერი! აქ პოლონეთი – წმიდა მხარეა! თქვენ გითენდებათ დღე ბედნიერი, და თქვენთან ერთად ჩვენც გვიხარია. მიცკევიჩის რაშს არ უძნელდება ნახვა სწორის და გაწმენდილ […]
March 12, 1917

მდუმარე ვედრება

ღმერთო! შენ დაამშვიდე ჩემი მამული, ის არის სისხლით დანამული. მან არ იცის – სიხარული როგორია! უფალო! ჩემი ხვეწნა – ამბორია. წინათ მას სდარაჯობდა ქალწული ნინო, დღეს […]
March 1, 1917

ძველ ხელნაწერიდან

6 გვიანი სურვა   სადღაც გზაში დაგეტაცა ლეკვისათვის ხელი. ათრთოლებულს ნეტარჰყოფდა შენი უბე ცხელი. მე კი მტანჯდა, – ო შენდამი ტრფობა გაუმხელი.   რძეს ეძებდი. ვერ […]
February 28, 1917

კოალიცია თუ სოციალისტური დიქტატურა

იმ გზა ხვეულებში, რომელთა გავლა მოუხდა რუსეთის რევოლუციას მარჯვნივ და მარცხნივ დაქანებაში, დღევანდელი სადგური ყველაზედ საშიში და მარცხიანია. ძნელად გადასაწყვეტი არჩევანი წინ აღუდგა მთავრობას, არჩევანი, რომელშიდაც […]
February 28, 1917

ასო ლასი როიალზე

ლეილას თვალები ელავენ ბნელიდან. დედოფალს ახლავან მხევალნი მცველებად; ყვავილიც მწველია ლეილას ხელიდან, დალალნი დაშლილან მღელვარე გველებად.   ასული მწველია ძველი სურნელებით, დედოფლის ალერსი გრძელია, ძნელია; ლეილა […]
February 28, 1917

ავტოპორტრეტი

ამპარტავანი და ყოველთვის პირგაპარსული, ბუნებით შავი, ხელოვნურად გათეთრებული, ლამაზ რითმისთვის ერთის წუთით ჩაფიქრებული. ვამაყობ იმით, რომ არა მაქვს ვრცელი წარსული.   დამონებულ ხალხს შევაპარე სიტყვა თარსული. […]
February 1, 1917

ცეცხლიან სარკეებში

ჭიქის სასახლე – ნაოცნები ავი ჰაშიშით, კარებში სდგანან ქიმერები სასტიკ მცველებათ. ფირუზ კიბეზე მე ავდივარ ნამალევ შიშით, ნუ თუ მე ვინმე საყვარელი მომეშველება?   სარკის მინიდან […]
January 30, 1917

ვერსალი წვიმაში

დაცვივდნენ ფოთლები ვერსალის ბაღებში. მოწყენილ დედოფალს აშინებს წვიმა. საღამოს ლანდები კრთიან ოთახებში. დაცვივდნენ ფოთლები ვერსალის ბაღებში. მძიმეა სიჩუმე სასახლის თაღებში. ვინ იცის დედოფალს რათ გაეღიმა! დაცვივდნენ […]
January 1, 1917

ლანდები

გეძებე… გიხმე… სიცოცხლეო, არსად არ სჩანდი, და მივდიოდი თეთრ ბილიკზე გულ-დაკოდილი, მარტოდ მოარულს თან დამდევდა მე შენი ლანდი! როგორც, რომ ჰამლეტს მოცახცახე მამის აჩრილი! და მეპარვოდა […]