ქალაქს მოედვა დღეს ქარიშხალი (ეკლასიებში დაამსხვრევს ზარებს), ნევრასტენია და მწვანე შხამი სამშობლოს ცაზე ჰქმნიან კოშმარებს. გადაირია მაცხოვრის ხატი და სუნი დადგა დამპალი ლეშის, ო, ჩემი […]
აზიის კარო! ფერად ბაღებით, ლურჯი თაღებით ხარ დაფარული! ხარობს გმირული ბაირაღებით შენი წარსული ლეგენდარული! არ გაშინებდა ბილწი მონობა, მზემ მოგაფინა ოქროს ფარჩები; შენ არ გინდოდა […]
თუ მარტოობა მეტად გვაწვალებს და როცა ღამე ტირის და ღელავს, ვიგონებთ ჭინკას პატარა თვალებს და ვეხარბებით თავადურ თელავს. ჩვენი იმედი და ჩვენი ბავში, ისე მარტოა და […]
1 მე მენატრება ცხოვრება პატიოსანი, მაგრამ რა ვქნა, რომ გამათხოვრება ბედის წყევლაა ქართველ მგოსანის. მე მენატრება ბრწყინავდნენ ისევ თვალები… გაზაფხულიდან ზამთრის ყინვამდე არ მასვენებენ ქვეყნის ვალები. […]
ძმაო, ლექსი გამოგითქვამს თავწითელის ფსევდონიმით, „ჩინჩხალიდან“ აგიცინცლავს სტრიქონები ციურ ღიმით. მოგილოცავ ახალ წელსა ახალ სტილით, ახალ დროზე ისევ თოვლი იმყოფება ქუთაისის მიდამოზე? შენ ბუტუტი […]
იყო ამ ბაღის მოწყენილ ტბაში სიახლე გედის, კვირე სიზმარის სერაфიმების ლოცვების ტაში, და სათნოება ნაქარგი მთვარის. სოფელი იყო ნაქსოვი ღაზლით, და ვარსკვლავებში გამოხვეული, აქ ქალბატონი ხარობდა […]
მნათობთა სულით ვარ ასტრალური და ეშაფოტი მკაცრია მთვარის. მე ვარ პოეტი, მე ვარ ქალური, მე ვარ კარმელი – შორეულ გვარის. ზვიად ბაბილონ-კართაგენებით წამს შევაჩერე სამყარო […]
იქნებ მკვლელობა ამ ხანებში მოხდეს ფარული, არვის დაედოს ჩემს სიკვდილში მძიმე ბრალდება, ეს გათოვება მეტად უხვი იანვარული, – უკვე აშკარად დღეს ეტყობა – თებერვალდება! თოვლის […]
