იწყება მერვე წელი მას შემდეგ, რაც პირველად გამოვიდა საქართველოში „ცისფერი ყანწები“. ჩვენი დრო იმდენად მდიდარია განცდებით და იმდენად დამძიმებული კატასტროფებით – რომ ეს შედარებით ხანგრძლივი დრო […]
თვალ მიბნედილი ვდგევარ შენ წინ, Sancta Maria, მახარებს ტანჯვა ღვთიურ სახეს რომ გილამაზებს, მე შენზე ლოცვა ვამჯობინე ვერცხლის არმაზებს და სხვა ოთახი უშენობით ყრუ სამარეა. […]
ჩემი დაცული პატიოსნება, კეთილშობილი კაცის სახელი, – წარსულ დღებზე ჩუმი ოცნება, ცრემლმორეული თვალის გახელით. დამემკვიდრება სასუფეველი, დავიმსახურებ, ასე მგონია… ნეტავ, რა მინდა, ან რას მოველი, […]
გამართლდა მათი მოლოდინი, ვისაც დიდი ხანი ქონდა დაწურული იმედი ქართული დრამის ამაღლების. შეიძლება იუკვე ითქვას, რომ ქართულმა თეატრმა ვერ გადალახა რუტინა და თავის დანიშნულების სიმძიმის ქვეშ […]
უკვე აღნიშნული იყო რომ ქართული თეატრის კრიზისის დაძლევა შეიძლება მხოლოდ ძირიდან, ისე მისი ბედი იმთავითვე განწირულია. უთუოდ ქართული თეატრის დაცემის და დაშლის მიზეზი სავსებით თუ არა, […]
არის წერილი ინოკენტი ანნენსკის, დაწერილი ავტორისათვის ჩვეულებრივ სითბოთი და გულწრფელობით. აქ მოცემულია ორი პათოსი, ორი ტემპერამენტი სამყაროს პოეტურ შეცნობის როგორც ორი სხვაებულ საწყისის შემოქმედების პროცესში, ვაჟური […]
პირველი მოციქულები თავისუფალი ლექსისა: ლაფორგი, გუსტავ კანი, ვერჰარენი, გრიფფენი, ფრანსის ჟამი. საფრანგეთში თავისუფალი ლექსი იყო რეაქცია ალექსანდრიულ ზომის. ლექსის სტრიქონი დამთავრებულია თავის თავად და აქვს თავისი […]
ა. არის ორი მწვერვალი ქართულ პოეზიაში: შოთა რუსთაველი ქცეული ლეგენდის ობიექტად და მოცემული გენიალურ და მუმბერაზ ხაზებში ფშაველი ვაჟა. ორი პოეტური სახე, პოლიუსი ორი ქართული სინამდვილის […]
