შენ ვეღარ გიმზერ, ჩემი სიმღერა აღარ მოესმის შენს ცისფერ ველებს! მე მშობლიური დავკარგე კერაც, და მაინც გიწვდი ალერსით ხელებს. რათ მაგონდება ასე უღმერთოთ შენი თხემები […]
გიორგი ლეონიძეს ამოდის მთვარე და მიხარია, ისე წააგავს ტფილისი მთვარეს. თითქოს იცინის ვერაზე ქარი და ვითვლი ცაზე თამარის თვალებს. მაინც რა არის ეს შორი ველი. […]
ლეწავდა ტალღებს გემი „ლენინი“ და ქარიშხალი მიჰქონდა ძირით. თითქოს სკდებოდა ზღვა – მოფენილი დიოსკურიის სქელი ქვირითით. მზე იყო როგორც მედეას ძუძუ და მთვარე როგორც თაფლი დაღვრილი. […]
1 ეს ლექსი გლეხებს ეხება და მოისმინოს გლეხებმა. დრო მეფეების წავიდა, ის მოვიცილეთ თავიდან. დღეს აღარ არის ვერანი მამასახლისი, მწერალი. მგელივით რომ გვიყურებდა […]
პოლიტიკაში საჭიროა იცოდე: რა გინდა, რა გსურს, რა გაბრძოლებს, უამისოდ ყოველგვარი პოლიტიკა მკვდარია და განწირული. ტაკტიკა, გზა, საშვალება იცვლება ყოველ მოხვეულში. მაგრამ უმთავრესი მიზანი და მისწრაფების […]
ერთი ცუდი საქმე მოხდა: გაბაშვილი – ბერელაშვილს აღარ აძლევს არსად საშველს. ამბობს: შენი ძაღლი კოხტა როდის დაყრის ლეკვებს ნეტა, ეხლა „ჯიპსი“ მომწონს მეტად, უფრო მომდის ეხლა […]
ამბობენ: დიდად განთქმულია ერთი მოლაო, უსმენენ დიდი ყურადღებით წმინდა მეჩეტში, მას არ დარჩება უკან, ძმანო, ჩვენი კოლაუ, უყვარს მას ღვინო, ხან გავლა და ხან გამოვლაო, მთელი […]
თოვს, ეს სიჩუმე და სისუფთავე მე ძველებურად აღარ მახარებს!.. მე ჩემ სიმღერას უკვე ვათავებ და ჩუმათ ვრაზავ გაღებულ კარებს. ეს სისპეტაკე, ფიქრებს რომ აჰყვა, მე […]