არის კრიზისიდან გამოსავლელ გზების ძიება. ნიშნები რკალიდან გიმოსვლისა თითქოს მოსჩანს: მიღება ეზოტერიული სიმვოლიკის. პოეზიაში ერთი მხრივ, და კოლექტივიზმის პათოსის მეორე მხრივ. საფრანგეთში გაუსმანსის და ანატოლ ფრანსის […]
დრამა-მისტერია სცენიური ხელოვნება უფრო კონსერვატიულია. ის ძნელად სტოვებს გაქვავებულ ფორმებს, თუ პოეზია, გაგებული ვიწროდ, მახარობელია ყოველთვის ეპოქის ახალი სტილის. თეატრი უფრო მიმღებია დამკვიდრებუღი ტემპის, რიტმის. საქართველოშიაც […]
ლადო მესხიშვილის დრო იყო ბრწყინვალე ეპოპეია ქართული თეატრის ცხოვრებაში. ლადოსთვის არ იყო სავალდებულო, ყოფილიყო უდიდესი არტისტი თავის დროის, რომ იგი მაინც დარჩენილიყო როგორც ზღაპარი ქართული თეატრის. […]
არის ერთი პოპულიარი და მოდის თემა; კრიზისი. ანდრეი ბელიმ სამი მონოგრაფიით გამოიტირა სამი კრიზისი: „სიცოცხლის“, „პოეზიის“, „მეცნიერების“. შპენგლერმა მთელ დასავლეთ ევროპას უწინასწარმეტყველა კულტურის დაღუპვა. პოპულიარულია ჩვენშიც […]
1942 წელს ყანწელებიდან მხოლოდ ათი კაცი იყო ცოცხალი, დანარჩენები დაიხოცნენ და მათ შესახებ იხილეთ მონოგრაფია ახალგაზრდა ესპანელ კრიტიკოსის ხოზე-სიერო ნევადის, რომელიც დაიღუპა 1939 წელს უდიდეს ატლანტიურ […]
იწყება მერვე წელი მას შემდეგ, რაც პირველად გამოვიდა საქართველოში „ცისფერი ყანწები“. ჩვენი დრო იმდენად მდიდარია განცდებით და იმდენად დამძიმებული კატასტროფებით – რომ ეს შედარებით ხანგრძლივი დრო […]
გამართლდა მათი მოლოდინი, ვისაც დიდი ხანი ქონდა დაწურული იმედი ქართული დრამის ამაღლების. შეიძლება იუკვე ითქვას, რომ ქართულმა თეატრმა ვერ გადალახა რუტინა და თავის დანიშნულების სიმძიმის ქვეშ […]
უკვე აღნიშნული იყო რომ ქართული თეატრის კრიზისის დაძლევა შეიძლება მხოლოდ ძირიდან, ისე მისი ბედი იმთავითვე განწირულია. უთუოდ ქართული თეატრის დაცემის და დაშლის მიზეზი სავსებით თუ არა, […]
არის წერილი ინოკენტი ანნენსკის, დაწერილი ავტორისათვის ჩვეულებრივ სითბოთი და გულწრფელობით. აქ მოცემულია ორი პათოსი, ორი ტემპერამენტი სამყაროს პოეტურ შეცნობის როგორც ორი სხვაებულ საწყისის შემოქმედების პროცესში, ვაჟური […]
