* * * გლოვის შავი ტრაური მოეხვევა ამ არეს შენ მოკვდები ლ. და ჩაგდებენ სამარეს. დღისით დედა გიტირებს, სათნო მანდილოსანი, ღამით საფლავს მოგივალ შენი ძველი მგოსანი. […]
ვერცხლის ტბაზე დასცურავდა ყელღერია გედი, ვით უმანკო ქალწულობის საოცნებო ბედი. ნელის როკვით ტალღის რხევა ბროლის გულმკერს ბანდა, ტბის სარკეზე თეთრი გედი უკვდავებათ სჩანდა! და ისმოდა საღვთო […]
ვერცხლის ტბაზე დასცურავდა ყელღერია გედი, ვით უმანკო ქალწულობის საოცნებო ბედი. ნელის როკვით ტალღის რხევა ბროლის გულმკერს ბანდა, ტბის სარკეზე თეთრი გედი უკვდავებათ სჩანდა! და ისმოდა საღვთო […]
შენი თვალები ოკეანეა, შემოისრული წარბ-წამწამებით, ის სანეტარო ფიქრთ სავანეა – ჯოჯოხეთია თვისი წამებით! მაგრე ვარსკვლავნიც არ კრთიან ცაზე, – სასწაულია შენი თვალები, და მითხარ ჩემო: […]
როს ხანდახან მიპყრობს სევდა და შავ ფიქთა ზღვასა ვმონებ,- მაშინ, ჩემ ფიქრთ მოზიარევ, მეგობარო შენ გიგონებ. სიხარულის რითმებსა ვწნავ იმედებით მომავალზე, და აღვსილი ნეტარებით, ვოცნებობ ჩვენ […]
