დაცვივდნენ ფოთლები ვერსალის ბაღებში. მოწყენილ დედოფალს აშინებს წვიმა. საღამოს ლანდები კრთიან ოთახებში. დაცვივდნენ ფოთლები ვერსალის ბაღებში. მძიმეა სიჩუმე სასახლის თაღებში. ვინ იცის დედოფალს რათ გაეღიმა! დაცვივდნენ […]
გეძებე… გიხმე… სიცოცხლეო, არსად არ სჩანდი, და მივდიოდი თეთრ ბილიკზე გულ-დაკოდილი, მარტოდ მოარულს თან დამდევდა მე შენი ლანდი! როგორც, რომ ჰამლეტს მოცახცახე მამის აჩრილი! და მეპარვოდა […]
სახრჩობელებზე ჩამომხრჩვალი ღამის წამები. ვიხუტებ მთვარეს და დავეძებ მშვენიერებას. მათბობს ტკივილით საკუთარი სულის წამება, ჩემ ბოროტ სხეულს მე დაუწყებ ისევ ფერებას. უფსკრულის პირზე სიარული არ მენანება: […]
სანდრო ცირეკიძეს დავიწყებული ძველი ფონები და ნანგრევები დიდ ციხეების: ჩვენი დიდება მოსაგონები, ფართო ჩრდილები ცაცხვის ხეების. შედიხარ ჩუმად, გრილი ტაძარი… მოთაფლისფერო სახე მამების; და […]
თეთრი ანგელოზი მწუხარე თვალებით ქალაქს მოევლინა ციურ ბრწყინვალებით. ციური ჰანგის ხმა ქუჩებში გაისმა და ქვები ლალისფრად შეღება დაისმა. შორს გადაიკარგა თეთრი მოჩვენება, მხოლოთ ღვთაებრივი […]
ხშირათ გიყურებთ გატაცებით და აღელვებით, მხიბლავთ და მათრობს თქვენი ტანის მალული ვნება, როგორც ორი ტბა დაჩრდილული მაღალ ალვებით – შავია ცივათ მაგ თვალების აელვარება. კეკლუცი […]
ბრძოლა ცეცხლის დელგმაში სპათა ლანდები, ზღვის ტაფობიდან ტყვია თქეშური, ღრუბლის სრბოლაში შხამ-ქამანდები, ომის ტრფობიდან მომფეთქე შური! ბრძოლა სხვა ხელის იარაღებით ზის ამ ორ ძალად ჩაუქ ჰუნეზე, […]
დილაბინდზე ვლექსაობდი ერთხელ მონასიბათ და სცვიოდა მზის რითმები შაირს მონათიბათ. მე ვქარგავდი: ასხივებდა ვარდათ თალხი ჩრდილო, იქორწინებს თიბათვეში ჩემი საგაზრდილო! წითელ დროშით რაინდები პალატს შემოსარავს. ყვითელ […]
