ტრიოლეტი შალვა ქართველიშვილს მე შემიყვარდა გაღიმება შენი ფარული და მოყვარული მეოცნებე შენი თვალები, იქ იმალება, რასაც ალბათ გრძნობენ ქალები, ეტრფიალები და გამშვენებს ღიმი ფარული. მწვავს […]
წითელი ფერი! წითელი ფერი! შევხარი უხვად დაფანტულ ღილებს? ბედნიერია დღეს ყველაფერი – მიტომ, რომ დროშა წითლად ფრიალებს. გამოდით ყველა სიმღერით კარში: მღელვარე ქუჩებს მზე ალამაზებს! […]
ზღაპრული ხალხი! გრძნეული ერი! აქ პოლონეთი – წმიდა მხარეა! თქვენ გითენდებათ დღე ბედნიერი, და თქვენთან ერთად ჩვენც გვიხარია. მიცკევიჩის რაშს არ უძნელდება ნახვა სწორის და გაწმენდილ […]
ღმერთო! შენ დაამშვიდე ჩემი მამული, ის არის სისხლით დანამული. მან არ იცის – სიხარული როგორია! უფალო! ჩემი ხვეწნა – ამბორია. წინათ მას სდარაჯობდა ქალწული ნინო, დღეს […]
6 გვიანი სურვა სადღაც გზაში დაგეტაცა ლეკვისათვის ხელი. ათრთოლებულს ნეტარჰყოფდა შენი უბე ცხელი. მე კი მტანჯდა, – ო შენდამი ტრფობა გაუმხელი. რძეს ეძებდი. ვერ […]
ამპარტავანი და ყოველთვის პირგაპარსული, ბუნებით შავი, ხელოვნურად გათეთრებული, ლამაზ რითმისთვის ერთის წუთით ჩაფიქრებული. ვამაყობ იმით, რომ არა მაქვს ვრცელი წარსული. დამონებულ ხალხს შევაპარე სიტყვა თარსული. […]
ჭიქის სასახლე – ნაოცნები ავი ჰაშიშით, კარებში სდგანან ქიმერები სასტიკ მცველებათ. ფირუზ კიბეზე მე ავდივარ ნამალევ შიშით, ნუ თუ მე ვინმე საყვარელი მომეშველება? სარკის მინიდან […]
