წინეთ აქ იყო ვერის ბაღები, წინეთ აქ ნუშის ნიავი ჰქროდა და თეთრი მთვარე გულის წამღები ლურჯ სფეროთაგან რძეთ იღვრებოდა. წინეთ არხევდა ჰაერს საამო შრიალი ქალწულთ […]
გამახსენდება: იმერეთი. საღამოს ბინდი. მორცხვი ქალწული თავსაფარში, კალათით მხარზე. და ღამე შობის. სახარება. ვედრება. რინდი. ძველი ბზის ტოტი დამტვერილი შუა ბახურზე. ჩიჩილაგები აივანზე. ჯვარი ჭიშკარზე. […]
ვის შეუძლია სთქვას ტრიოლეტი, და ერთი ცრემლი ვინ გაიმეტა. როცა სივრცეში გაწოლილა დი-ა-ლეკ-ტი-კა (ასეთი არის საიმედო ჩვენი ეთიკა), და შტეინახი მაკრატელით სჭრის ესკურიალს. ეეხ! ეეხ! მიდენის […]
წარწერა ყანწზე ამწიე, ძმაო და გაუძელი. ასწი, დალიე, ნუ გერიდება!.. ვინა სთქვა, კაცი ღვინოს ვერ იტანს, ასეთი დაგვრჩა ანდერძი ძველი, ღვინოში ვძებნოთ ჭეშმარიტება. ხომ სთქვა სალემა: […]
გაზაფხულზე მიყვარს ია და მაისი ანამწვანი, ვინ სჯობია ტურფა მია, თუ კეკლუცი ქეთევანი? მე ორივეს ვეტრფი მარად, ვუშლი ქუჩებს ვარდიანებს და იცოდეთ, რომ ყოველთვის მე […]
გადაგვაშენებს ჩვენ ბოდვები მომდგარი ჯარით, მეც შენგან ველი ზიარებას, ვიხდი შვიდეულს. საკმევლის სუნი გვაბარბაცებს შენ და თვითეულს, კათაკმევლებათ მლოცველებში, რომ შევეჩარით. შეგისკვნა გული კოლომბინამ30 ცისფერი […]
