პატარა ბალიშს დაეცა ცრემლი, პატარა ფილტვებს მიეპარა ჭლექი და ხველა… ჩამოწყდი როგორც ყვავილი ტყემლის, შენ, რომ იყავი საიდუმლო და ჭიანჭველა. სამარადისო ნისლს დაუბრუნდი. მაგრამ მგზავრობას […]
შესავალი იანვარში პორტმა, რომელსაც გლაზგო ჰქვია, დიდს ნიაღვარში მე გამისტუმრა ევროპიდან ინგლისის გემზე „კაბადოკია“. ეს იყო მაშინ, როცა სენაში ყრიდენ პარიზის მოქალაქენი გერმანელ ტყვეებს… ვიგონებ […]
საქართველოში გადავაშენოთ სონეტის მოდგმა… ჩვენ გავაკეთეთ ის მშობლიურ სიტყვის მუცელში… იშვა …და ახლა გავასვენოთ თეთრი კუბოთი, და ღვდლებად იყვნენ მალარმე და ხოზე-მარია39. მომართვა ჩემი, კარდინალო ჩვენი […]
მე მინდა გითხრა სამძიმარი, რომ ბლოკი მოკვდა! ხან და ხან ჩუმი და მძინარი მეცა ვარ ბლოკთან. ჩამოდი ჩემთან. მე მგონია ვიქნებით დები: თუ პეტერბურგის აგონია გიყვარს… […]
მე სოფლის ამბავს შენ მოგიყვები, (შენ რომ ჰკოცნიდი ტუჩების კიდეს); ისე დაზრდილან ჩვენი იხვები, რომ პეპლაობა დაიწყეს კიდეც. შემომეჩვიენ ჩუმი მტრედები. თმას მიხილავენ ლურჯ ნისკარტებით. ამ […]
უყვარდა საწყალს ეკლესიის იდუმალება. ცრემლის ჩარჩოში ჩაჟენილი სანთლის მადონა. და მის თვალებში ჩაწოლილი იყო წვალება. მოვიდა ჩუმი და ცხოვრება ეუცნაურა. დამწვარ დღეების აწვალებდა საშინელება. შემოეჩვია შორეულის […]
დღეს, მეგობრებო, თქვენთან ლხინი მე თუმც არ მელის, რადგან სარეცელს გავშოლტილვარ ქარვით მგზნებარი, მაგრამ მიიღეთ დღეგრძელობა სნეულ კარმელის და გიჟ ღვინოში ნეტარება გაუგებარი. მე აქ ვითვრები […]
როს, შუაღამე გამაცილებს ლალ ფირუზებით, დიდი სიონი სინანულით მომაგონდება. შევალ მოწყენით შემომხვდება ძველი გოდება და ქიმერები დატვირთულნი მაღალ კუზებით. ვინ შეაჩერებს ამ ტაძარში იდუმალ მხედრებს! ლოცვა […]
თვალ მიბნედილი ვდგევარ შენ წინ, Sancta Maria, მახარებს ტანჯვა ღვთიურ სახეს რომ გილამაზებს, მე შენზე ლოცვა ვამჯობინე ვერცხლის არმაზებს და სხვა ოთახი უშენობით ყრუ სამარეა. […]
