ვიგონებ იმ დროს, დროს სავსეს მადლით, ჩვენს დიდ ძმობაში გადაშლილ ქორფათ. მწვანნე ტალღებში როცა უკადრი გვემალებოდა მთვარე ოფოფი. სხვა ღამეებიც მახსოვს, როდესაც მთვარემ შუქი რომ შემომაფეთა, […]
შენ ქუჩის დარაჯს მიყავხარ ღამით, ჩამოხეული და ფეხშიშველი. თუ აგათრიეს მძინარე სადმე, გნახეს ნარვალში მშიერი, სველი. შენ გალურჯებულ, პატარა სხეულს ფარავს ტომარა ჩამოხეული. და მე […]
„მადონა დეზერტირის ბაზარზე უსათუოდ თემაა ახალი“. ტიციან ტაბიძე როცა ვქურდობდი, მნახეს ბაზარში: და მაგზავნიან ახლა ციხეში. თითქოს ვიგრძენი: დამეცა ბრაზი, რომ მომაყარა მე მთვარემ ხრეში. […]
იხილავს სიონს ქალბატონი დაჩეხილ სახით, სიონს რომელსაც დააფრენდა სანთელი ერთი. და გადაკრული წმინდანებზე ძველი ტალახი; ამოითხრება მის თვალებში სოველ სამარეთ. უხსოვარ ასულს სურს იტიროს იდუმალ შვილზე, […]
ვინ დაითვალოს იმედები ჩვენ რომ დავკარგეთ; ბევრი ვარსკვლავი ალბათ დაჰქრა ჩვენ ხეტიალში: და დატვირთული იძირება გემი ფოლადის. მივდივართ ისევ: დაიცვითა,ოქროს სამოსი: ძმებო, ანდერძი, ვგონებ, არ დარჩეს, […]
გადამეტებით, ტანჯულ დღეებით წარსული ჰკივის უკუღმართული; ჩვენ კი უტკბილეს სამოთხეებით გვინდა გავმართოთ მხარე ქართული. საუკუნენი ცხელ თავანებით ჩვენი სამშობლოს მზეში დნებიან; მაგრამ ჯერ კიდევ ქარავანები […]
ალექსანდრე ცირეკიძეს თქვენს თბილისს, თქვენს თვალებს ვერ ვენახები; მზე მივლის… მაწვალებს მე ვენახები. ძვირფასებო, ასეთია სოფლის წუხილი… ჩვენს ახლო ოსეთია, ვნახე წუხელი, ოსი რომელიც ჩვენ […]
მოხეტიალე პიერო ბავშვივით აგვიტირდება და ნუგეშს სამაგიეროს არავინ არ დაპირდება. სადმე შაითან ბაზარში მონახავს ფერად ბინასა, შეიყვანს როგორც ტაძარში ფერწასულ კოლომბინასა.
