მე ვარ მოსკოვში და დავიწყე პირველ დღესავე საქმე დამჭერი იოტამდე ჩემი აზრისა, ასე გადიან სამუშაოდ, როცა სთესავენ, ან თუ წერაქვმა ცხელი რკინის ზოდი დასრისა. ჩვიდმეტი […]
დაჯექ, დაწერე, დახატე, რითაც ცხოვრება ივსება, მიეც დამშეულ ქაღალდებს საშვილიშვილო თვისება. გარეშე საქმეს გადარჩი, მან ხალხი გააგულისა, გასინჯე ცეცხლის ღადარში სიმაგრე ლექსად თქმულისა, ვერ […]
ჩვენმა ფისომ ერთი ცუდი საქმე ჩაიდინაო დიდს ოთახში იატაკზე თინას ჩაურბინაო. თინა ამბობს, ვერ წამაქცევ მუხა ვარ და რკინაო, უცბად ვნახოთ ძირს დაეცა ჩვენი მუხა თინაო. […]
ჯერ სოფელში კიდევ თბილა, თუმცა მთები დაირთვილა, და ცაც უფრო მუქი გახდა; გზაზე მოდის ჩემი კბილა და ღიღინებს ისე ტკბილად, თითქოს ნატვრა გაინაღდა. მიდის, ჩადის […]
სავსე მნათობმა, როგორც გართობა, ისე გასტოპა ვარსკვლავთ ჩქერები. და შუაღამის მყუდრო მხატვრობა გაახალისა ვერცხლის ფერებით. ნელი შერხევა იწყეს ვერხვებმა, შუქს ეხერხება მათთან თამაში, დიდი სიჩუმე […]
როგორც ზეციდან მტრედების ჯოგი მინდორზე ჰფანტავს უნაზეს ჩეროს. როგორც ურმული გადადის ბოგირს და ოდნავ არხევს ნაძვების წვეროს. როგორც დასტოვებს ალაზნის ლოგინს და ცაში ისრად შესცურავს […]
ჰაინა და მიკოლა ბაჟანს კახეთში ვართ, ვხვდებით ერთად დიდ მოსავლის დღესასწაულს, ვარსკვლავების სანთლებს ვუცქერთ, კოცონების ვისმენთ ხმაურს. ხმაურობას ცაში ასულს, მთვარე დიად შუქით ჰბანდა, ხმა […]
ყოველი ღამე მე მიჭრია მღელვარე ფიქრით და ზეცას ხარბად მიბჯენია ჩემი თვალები, რომ სიკვდილისა და სიცოცხლის საზღვრების იქეთ გადამეწია ეს ოცნება განაწვალები. როგორც ბეღურა დაფრთხობილი […]
ღამის უფსკრული მეც მიჭრია მღელვარე ფიქრით და ზეცას ხარბად შეპყრობილა ჩემი თვალები, რომ სიკვდილისა და სიცოცხლის საზღვრების იქეთ გადამეწია ეს ოცნება განაწვალები. როგორც ფრინველი დაფრთხობილი […]
