უფრო აგრილებს სხივიან თვალებს ციური ჩერო წამწამებისა. ნეტავ ვიცოდე, თუ რას მავალებს, ეს აღტაცება დღეს რომ მეღირსა. მოუტანიხარ კვიპროსის ტალღებს, ჰყვავის, ბიბინებს თავზე ბუჩქნარი. ვიცი, […]
მზე – ცის ხოხობი ამოფრინდა მთიდან კაკანით, ამოიყვანა დღე – ღიმილი საუკუნეთა. გრილ ფოთლებიდან დილის წვენი ბრჭყვიალით წვეთავს და ფშინავს მიწა ნაყოფისგან დამსკდარი კანით. შეხვდა […]
1. ყოველთვის ზღვა აბრეშუმის პირით აშლილა, მრავალ ზეიმსა და მრავალ ომში. და ეს ზვირთები ფრთებ გადაშლილნი, ღელავდენ ასე უხსოვარ დროშიც. მტრედი ჩრდილს აფენს ზღვას სასოებით. ზღვა […]
I როგორ ჩავტიო გრძნობები ბწკარში, ანდა რიფმები გავშალო ველად, როცა ყოველი ვარსკლავი ცაში თავს დამდგომია მე სახრჩობლად. როგორ ავწიო ხმა ჩახლეჩილი, გავაბა ტკბილი შაშვი კაკაბი. როცა […]
კრძალვით იღება ეს ჩემი კარი და შემოდიხარ წამწამთ შრიალით. მესმის ხმა უცხო თაფლივით წყნარი და საყურეთა ოდნავ წკრიალი. აიმართები უჩადროთ ახლოს, სვეტი სინათლის მადგება შენი. […]
(ფისო) ნესტან ლეონიძეს – მისი პატარა მეგობარისაგან ერთს ბავშვს ფისო ლეონიძე უყვარს, უყვარს ძალიან თუ ის არის ფისოს გვერდით სხვისთვის აღარ სცალია. იგი იცნობს ფისო-ნესტანს ათი […]
აი აქ არის, მეგობრებო, ის ასპარეზი, რაც ბედმა მისცა ამაღლებულ გონებას ჩარჩოდ, არც უკეთესი, ჩემო ძმებო, არც უარესი, არ გვიძებნია ახალგაზრდა სულისთვის სარჩო! შეხიზნული ვართ […]
როგორც ზეციდან მტრედების ჯოგი მინდორზე ჰფანტავს უნაზეს ჩეროს. როგორც ურმული გადადის ბოგირს და ოდნავ არხევს ნაძვების წვეროს. როგორც დასტოვებს ალაზნის ლოგინს და ცაში ისრად შესცურავს […]
