მწვანე ვარსკვლავების უეცარ ანთებით
ქუჩები აივსო ლალ-ბრილიანტებით.
იყო ელვარება, კრთომა უცნაური
და შეწყდა ქალაქში სიცოცხლის ხმაური.
იდგა სურნელება ძვირფასი ქვებისა,
სადღაც ისმოდა ხმა წმინდა ფრთებისა.
როდესაც გათენდა – არავინ იცოდა,
თუ რისთვის ქალაქი ალისფრათ იწოდა.
მზეს მისჩერებოდნენ თვალებამღვრეულნი,
ეყარენ სახლები დამწვარ-დანგრეულნი:
ქუჩებში მოსჩანდენ ხვავები მკვდრებისა
და ციდან ისმოდა ხმა წმინდა ფრთებისა.