ჰა, დღემაც მოიკლო, წავიდნენ მერცხლები.
ნაზი სექტემბერი გვეწვია ბაღებში.
ცა დამაჭრებული მთვარით ივერცხლება,
ხეხილის სურნელი დადგა ოთახებში.
ლეღვი და ყურძენი, შემწვარი სიმინდი,
ყვითელი ატამი, ხავერდის ატმები.
და მონადირესთვის კეთილი ამინდი: –
მსუქანი მწყერები, ტყეში – ტყისქათმები.
ზანტათ ბრუნდებიან ჯოგები საღამოს
თვინიერ ღმუილით, ზარების წკარუნით,
სამხარს მოუსხდებით ბუხართან საამოს
და კეცის ჭადების დავტკბებით ცხელ სუნით.
თქვენც, შეყვარებულნო, იკმარეთ დარდები,
დასტოვეთ ქალაქი, ეწვიეთ სოფელს! –
მოგელით სიწმინდე, მინდვრები, ვარდები,
იხილავთ მწვერვალებს და მიწას – მშობელს.